Bez ścian nie ma wnętrza. To stwierdzenie dotyczy nie tylko oczywistości, jaką jest fakt, że tworzą je w sensie dosłownym. (razem z podłogą i sufitem), ale też w odniesieniu do detali. To. One decydują o końcowym efekcie, dlatego dbałość o perfekcyjne wykończenie powierzchni ścian jest dla ostatecznego kształtu pomieszczenia równie ważna, co jego cały wystrój.
Co to jest gładź
Gładź to cienka warstwa wykończeniowa. Wykonuje się ją na ścianie otynkowanej lub zabudowanej okładziną z płyt, aby nadać jej idealnie gładką powierzchnię i tym samym przygotować do pomalowania. Służą do tego specjalne zaprawy gipsowe, sprzedawane w 2, 3, 5, 10, 18, 20, 25 lub 28 kg workach. Przed użyciem wymagają rozrobienia z czystą wodą.
Grubość warstwy gładzi wynosi 1-3 mm, co sprawia, że jej zużycie jest niewielkie. Do wygładzania ścian takimi zaprawami niezbędni są fachowcy. Jest to praca wymagająca doświadczenia i dużej precyzji.
Gdzie stosujemy gładzie
Gładziami wykańcza się przeważnie ściany pokryte tynkiem cementowym lub cementowo-wapiennym, które są dość szorstkie i nie prezentują się estetycznie. Popularne ostatnio tynki gipsowe teoretycznie nie wymagają ulepszania za pomocą gładzi, ale wielu inwestorów decyduje się na to. Gładź bowiem maskuje drobne niedoróbki, jakie pozostawią po sobie tynkarze. Z podobnego względu jest ona robiona również na okładzinach z płyt gipsowych. Problem z płytami, konkretnie z gipsowo-kartonowymi polega na tym, że czasem, w trakcie malowania odrywają się drobne włókienka kartonu, które po dokładnym przyjrzeniu są widoczne. Ponadto nie wszyscy wykonawcy potrafią tak idealnie wykończyć połączenia między poszczególnymi płytami, aby były niewidoczne po pomalowaniu. Szpachlowane połączenia trudno po prostu zlicować z powierzchnią płyt. Cienka gładź gipsowa ujednolici wygląd płytowej okładziny.
Gipsowe gładzie znajdują zastosowanie nie tylko przy wykańczaniu nowych budynków. To materiał, po który chętnie sięgamy w razie remontu. Z jego pomocą możemy szybko i tanio odnowić stare tynki (o ile nie są popękane, zawilgocone lub nie utraciły styczności z podłożem). Niekiedy gładź może zastąpić tynk, pod warunkiem jednak, że ściana będzie na całej powierzchni równa i niezniszczona.
Zalety i wady gładzi gipsowych
Zalety
- cienka warstwa zaprawy gipsowej zapewnia idealnie równe podłoże pod farbę;
- gips jest materiałem czystym ekologicznie i nie zawiera żadnych sztucznych domieszek;
- nietrudno znaleźć dobrych fachowców do nanoszenia gładzi – spora konkurencja w tej dziedzinie sprawia, że ceny nie są wygórowane;
- zaprawy do robienia gładzi są tanie i powszechnie dostępne.
Wady:
- układanie gładzi gipsowej, a zwłaszcza jej ostateczne szlifowanie to czynność bardzo brudząca – powstają duże ilości pyłu, który osadza się na sprzętach;
- gips źle wpływa na stal – powoduje jej rdzewienie. Z gładzią nie mogą się więc stykać żadne przedmioty stalowe, które nie zostaną wcześniej zabezpieczone antykorozyjnie;
- prace przy nanoszeniu gipsowej zaprawy są czasochłonne;
- dla niedoświadczonych robotników, nanoszenie gładzi jest trudną czynnością i mogą przy niej popełnić sporo błędów.
Rodzaje gładzi
Nie jest ich dużo. Większość to typowe gładzie, które różnią się między sobą zużyciem, czasem wiązania, plastycznością. Są specjalne gładzie osiągające bardzo biały kolor. Dzięki temu, malując ściany na biały lub jakikolwiek jasny kolor, zużyjemy mniej farby. Wystarczy bowiem nanieść zaledwie jedną jej warstwę i mieć pewność, że kolor podłoża nie będzie przebijał.
Oprócz gładzi gipsowych oferowane są również gładzie cementowe, wapienne i polimerowe – mające postać gęstej pasty, od razu gotowej do nanoszenia.
Jak powstaje gładź
Po rozrobieniu suchej mieszanki z odpowiednią porcją wody, nanosi się 1-2 mm warstwę masy, wygładza i po około 20 minutach nanosi kolejną, wyrównującą. Jeśli ściana wymaga dopracowania, można ją po wyschnięciu przeszlifować siatką ścierną lub specjalną szlifierką.